Review Google Nest Wifi Pro: Gemak en WiFi 6E komen samen

Theorie versus praktijk

Op de vorige pagina kon je alles lezen over de theorie van dit product. We hebben de set getest in een gewoon Nederlands huis van zo’n honderd vierkante meter, gebouwd in de jaren negentig, waarin voldoende beton is verwerkt. In veel Nederlandse huizen wordt een router in de meterkast geplaatst. Dat is in de meeste gevallen de meest ongunstige plaats om hem neer te zetten. De woonkamer is meestal een betere plaats. Over het algemeen bevinden zich daar de meeste gebruikers. 

Achterop vind je maar twee gigabitpoorten.

Hoewel Google en andere fabrikanten je graag willen laten geloven dat een draadloze verbinding tussen twee WiFi-punten een goed idee is, kun je het beste een kabel tussen de twee trekken, zo profiteer je van een zo goed mogelijke verbinding. Kies dus voor draadloos als het echt niet anders kan. Nest gebruikt standaard de 6GHz band als draadloze verbinding tussen de punten, maar heeft geen extra verbinding speciaal voor dit doel aan boord. De 6GHz-band wordt dus gedeeld. Vanwege deze redenen is het niet mogelijk om andere, oudere WiFi-punten van Nest te combineren, behalve als je daar een los netwerk van maakt.

We zijn aan de slag gegaan met twee verschillende apparaten om de snelheid van het netwerk te meten. We hebben een Google Pixel 7 Pro en een Lenovo Yoga Carbon gepakt. Die laatste is een Intel EVO-laptop met een Intel Core i7-1260p aan boord, gecombineerd met een Intel AX211 WiFi 6E-module. We testen door een client aan te sluiten op de gigabitpoort van de Nest Wifi Pro. Het is een QNAP TS-473A met Ryzen V1500B waarop in een container het meetprogramma iPerf3 als server draait. Op deze wijze kunnen we de prestaties meten.

De verschillen tussen de twee zijn enorm groot. Met de Pixel 7 Pro kunnen we als we dichtbij de met het internet verbonden WiFi-punt een snelheid halen, die in de buurt ligt van het maximum van de netwerkpoort: een gigabit. Tijdens onze test verbruikten de punten ongeveer 5,5W per stuk.