Gigabyte Aorus AD27QD review: gaming monitor debuut met noise-cancellation

Gaming: responstijd en inputlag

Het ips-paneel van de Aorus AD27QD werkt standaard op maximaal 144 Hz. Op de QHD-resolutie van dit beeldscherm zal een dergelijke framerate voor veel videokaarten al een te grote opgave zijn, maar middels Freesync kan de refreshrate van het scherm zich dynamisch aanpassen. De onderkant van het bereik ligt op 48 Hz. Sommige schermen in deze categorie hebben een minimale verversingsfrequentie die lager ligt, bijvoorbeeld 35 Hz of 30 Hz (alle G-sync monitoren). Een lagere drempel kan soms irritante glitches veroorzaken, dus het is in die zin wel logisch dat Gigabyte niet voor een zo maximaal mogelijk bereik heeft gekozen.

De Aorus AD27QD beschikt over een functie om de motion blur te verminderen. Die bevindt zich in het menu onder de naam 'Aim assist'. Het is de eerste functie die je tegenkomt als je het hoofdmenu opent, maar de naam laat nog wel wat aan duidelijkheid te wensen over. Net als soortgelijke 'low motion blur' instellingen als ULMB (beschikbaar op G-sync schermen) pulseert de backlight synchroon met de verversingsfrequentie, waardoor het beeld in beweging scherper overkomt. Zoals gebruikelijk neemt de helderheid wel behoorlijk ver af, omdat de backlight een deel van de tijd uit staat. Bovendien is de functie alleen te gebruiken met een vaste refreshrate van 120 of 144 Hz - zonder Freesync dus. Bij dit scherm kun je verder ook niks instellen aan de lengte van de puls, zoals bij sommige andere modellen wel kan.

Het meest benieuwd zijn we bij de Aorus AD27QD natuurlijk naar de resultaten voor wat betreft de responstijd en inputlag. Voor een gaming monitor als deze is per slot van rekening van belang dat de responstijden voldoende laag zijn om beeldovergangen snel en zonder ghosting of storende overshoot weer te geven. We voeren voor dit scherm een uitgebreidere serie tests uit dan voor een 'normale' monitor. Hieronder tonen we zowel de rise als fall tijd afzonderlijk, samen met de gecombineerde waardes. We voeren de tests uit in de standaardmodus, met maximale overdrive en bij de optimale instelling. De optimale overdrive-waardes definiëren we als zo laag mogelijke gecombineerde rise/fall responstijden, die bovendien gepaard gaan met een zo laag mogelijke overshoot. Anders gezegd: een responstijd van 4 ms en een overshoot van 60% is wat ons betreft minder wenselijk dan een responstijd van 15 ms en een overshoot van 5%. Overshoot en undershoot zorgen immers voor storende artefacten rond bewegende delen van het beeld. Met name bij contrastrijke kleurovergangen kan je dan dikke witte dan wel zwarte randen zien. Die zijn naar onze mening storender dan lichte ghosting.

De standaard responstijden, die we meten zoals het scherm is ingesteld als het uit de doos komt, geven geen reden voor een feestje. Iedere transitie die we meten in deze stand, 'Balance', duurt meer dan 6,9 ms, de tijd dat ieder frame bij de maximale refreshrate van 144 Hz op het scherm blijft staan. Het scherm van Gigabyte is bovendien trager dan de andere monitoren met ips-paneel die we al in het testlab hebben gezien. Zoals eerder opgemerkt: de tn-schermen laten in deze en volgende grafieken duidelijk snellere responstijden zien dan alle schermen op basis van een ips- of va-paneel. Dat is een afweging die je zelf moet maken: ben je op zoek naar de allersnelste responstijden, dan kom je per definitie bij dit paneeltype uit, ten koste van andere eigenschappen als kleuren, kijkhoeken en contrast.

Terug naar de Aorus AD27QD. Naast 'Balance' zijn er nog twee andere overdrive-instellingen in het menu, 'Picture Quality' en 'Speed'. Gelet op de trage responstijden in de gebalanceerde stand, zet je de overdrive dus beter een standje hoger. In die maximale stand, die bij dit scherm dus tegelijk de optimale stand vormt, komt de AD27QD beter mee met de ips-concurrentie. De 20%-80% grijs rise-transitie wordt met 3,4 ms behoorlijk rap afgewikkeld, maar voor de omgekeerde overgang heeft het scherm met 5,1 ms wat meer tijd nodig. Pijnpunt blijven de zwart-wit overgangen. Ook bij de andere ips-schermen duren die transities langer dan bij de va-concurrentie, maar de AD27QD spant de kroon. De 0%-100% rise-transitie duurt met 7,2 ms nog steeds langer dan 1 frame. Zodoende eindigt de monitor als hekkensluiter bij twee van de vier gemeten transities.

Hoewel je zou denken dat de minder snelle responstijden zouden moeten leiden tot minder overshoot - een bijwerking die gepaard gaat met al te agressief afgestelde overdrive - meten we ook in de optimale stand 20% overshoot. Dat is meer dan we zouden wensen, ook al omdat de meeste ips-schermen de betere responstijden juist combineren met minder overshoot. Kijken we naar de va-monitoren, dan zien we enerzijds de MSI Optix MPG27CQ, die wel behoorlijk snelle responstijden biedt, maar dat gepaard laat gaan met een enorme overshoot. Aan de andere kant biedt de Samsung C27HG70 nog steeds vrij snelle responstijden, met minder overshoot dan de AD27QD.

Reactietijd, standaardinstelling

Reactietijd, overdrive maximaal

Reactietijd, overdrive optimaal

Input lag

Bij de input lag-metingen kan de Aorus AD27QD zich revancheren voor de soms tegenvallende responstijden. De vertraging voordat het aangeleverde signaal wordt getoond, is bij dit scherm namelijk opmerkelijk laag. Het verschil met de andere gaming monitoren is klein, maar meetbaar met onze Leo Bodnar tester; in alle drie de tests is de monitor van Gigabyte net een milliseconde sneller.