AOC 24G2U en 27G2U review: 144 Hz IPS prijsknallers

AOC 24G2U en 27G2U

Doorgaans bespreken we monitoren afzonderlijk, als we er meerdere in één review hebben - de 24G2U en de 27G2U vertonen echter dermate veel overeenkomsten, dat we het liever bondig houden. Beide schermen hebben een full hd ips-paneel (1920x1080 pixels) met een maximale verversingsfrequentie van 144 Hz. Het enige verschil is de diagonaal (en de prijs): de 24G2U is een 24-inch (feitelijk 23,8 inch) model, de 27G2U is een 27-inch exemplaar. Dat betekent dat de eerste een pixeldichtheid heeft van 92 ppi, de tweede is wat grofkorreliger met 82 ppi. Beide staan op een in hoogte verstelbare voet, en de overeenkomsten houden daar niet op.

Het is opvallend hoe netjes de G2's eruit zien voor hun prijs. Weliswaar zijn ze grotendeels uit plastic opgetrokken, ze zijn solide en zitten stevig in elkaar. Er is duidelijk enige aandacht aan het design besteed, getuige het lijnenspel en de rode accenten, en er zit een opening in de verticale steun om kabels te bundelen en weg te leiden. De poten op het tafelblad staan goed ver uit elkaar, zodat ze een toetsenbord zo min mogelijk in de weg zitten. Een korte poot die recht naar achteren steekt zorgt voor de nodige balans.

Ook de achterzijde oogt verzorgder dan je voor deze prijs zou verwachten, met wederom wat rode accenten achter het paneel en de verticale drager. De aansluitingen steken alle naar  onderen, en dankzij de pivot-mogelijkheid van het paneel is aansluiten eenvoudig. 

Aansluitingen

Als je denkt dat AOC op de aansluitmogelijkheden heeft bezuinigd, word je wederom prettig verrast: met zowel displayport 1.2 als twee keer hdmi 1.4 zijn er voldoende digitale signaalingangen aanwezig, terwijl zelfs een vga-poort nog voorhanden is. Daarnaast zijn er twee analoge 3,5 mm audio in- en uitgangen, en een vierpoorts usb 3.0 (5 Gbps) hub met één poort voor snelladen. Speakers zijn ingebouwd, al kan je die beter niet gebruiken voor het weergeven van de soundtrack van je game. De voeding is bovendien geïntegreerd, dus aansluiten kan zonder externe baksteen, gewoon met een standaard eurostekker. Er zijn heel wat luxere gamingmonitoren met een minder uitgebreide set aansluitingen.

Bediening en bijzonderheden

Pas bij de bediening zien we waar de G2's wat achterblijven bij premium-modellen: hiervoor geen handig joystickje, maar knoppen in de onderrand. Heel ideaal is dat nooit. Aan de andere kant, het menu toont zowaar een sRGB-modus, wat lang niet standaard is in budgetschermen. 

G-sync compatibel

Een ander punt van aandacht is het Freesync-bereik, dat loopt van 50-144 Hz - iets minder dan de vrij standaard 48-144 Hz van de meeste Freesync-modellen, en ook minder dan eerdere AOC-schermen die 35 of zelfs 30 Hz als ondergrens claimden. Opvallend is dat AOC 30-144 Hz claimt op de eigen site, maar de AMD driver herkende bij onze test dus een kleiner bereik. Aan de andere kant, blijkens een testje worden beide schermen als G-sync compatibel door een Nvidia videokaart herkend, waarbij de range zowaar weer iets hoger uitpakt, met 48 Hz als ondergrens. 

Verder bevat het menu ook nog een anti-motion blur voorziening (werkend vanaf 75 Hz met 20 niveaus), een zwartniveau regeling, een overdrive boost (black frame insertion, werkt alleen als Freesync uit staat), een low blue light modus en zes gaming presets waarvan drie door de gebruiker in te stellen.