Samsung 850 Evo 500GB productervaring door Foritain

Samsung 850 Evo 500GB

- Inleiding
- Uitpakken
- Specificaties
- Testmethode
- Prestaties
- Conclusie

Het zal sommigen wellicht ontgaan zijn dat in de review van de Samsung 960 Pro en 960 Evo NVMe SSD’s er ook een oude bekende tussen stond: de Samsung 850 Evo, een model dat nog gewoon op de oude bekende SATA poort wordt aangesloten en overigens alweer zo’n 2,5 jaar op de markt is; een eeuwigheid in hardware land.

Nu is het gezien de mega prestaties van de 960 Evo en 960 Pro ook niet heel vreemd dat het oog niet direct meer op de 850 Evo lijn zal vallen, maar toch is de Samsung 850 Evo serie nog altijd de populairste als je naar de prijsvergelijkers kijkt, en dan wordt ook snel duidelijk waarom: Wat prijs-per-Gigabyte betreft zit je hier een stuk gunstiger dan bij de 900-serie. Zo kost een 960 Pro toch al snel het dubbele per Gigabyte. Voldoende reden om er toch nog eens uitgebreid naar te kijken.

Wat verpakking krijgen we een net doosje, maar interessant is het uitpakken niet; naast de SSD zelf en een documentje wat nooit iemand ooit leest zien we namelijk alleen de SSD zelf.

De 850 Evo kent een metalen behuizing, al is de dikte niet iets om over naar huis te schrijven. Zwaar wegen doen we het niet, want er is geen goede reden waarom hij sterker zou moeten zijn dan hij is.

Achterop zien we de nodige informatie, waarbij ik op moet merken dat om hem open te maken je het label moet beschadigen; niet gewenst in dit geval en gelukkig zijn in die 2,5 jaar genoeg plaatjes verschenen van een opengemaakte 850 Evo.

Positief vind ik zelf vooral de keuze voor een neutrale uitstraling. Hoewel de Samsung 850 niet de aller goedkoopste SSD is is het wel één van de goedkoopste die er ook lekker presentabel uitziet in de gemiddelde windowed behuizing of nog belangrijker: eenvoudig te matchen is met tal van andere hardware; zo is een WD Blue met grote blauwe sticker daarvoor duidelijk minder geschikt, en ook de Crucial MX300 met zilver en blauw zal niet altijd lekker tot zijn recht komen. De 850 Evo hebben we inmiddels echter in vrijwel elke build kunnen gebruiken zonder dat er iets vloekt, bijvoorbeeld in de Phanteks Enthoo Evolv. Laten we eerlijk zijn, als je een strakke rood/zwarte build gaat zetten in een behuizing waarbij de SSD's door het glas zichtbaar zijn, dan wil het oog toch ook wat?

Een ander voorbeeld is onze wit/zwarte NZXT S340 Elite, waarbij de SSD aan de voorkant in het zicht wordt gehangen. Kudos voor Samsung, maar bovenal vind ik het best vreemd dat zo veel (zeker betaalbare) SSD's kiezen voor knal-kleurstellingen die lastig te combineren zijn, of wat goedkoop ogende stickers. Ik zeg niet dat alles zwart-zwart moet zijn, maar een beetje elegantie kan geen kwaad toch?

De specificaties en features van de Samsung website:

Heldere specs van Samsung. Net als de 960 Evo maakt de 850 Evo gebruik van Samsung hun V-NAND 3bit MLC geheugen. Dit wordt ondersteund met een klein deel (512MB in deze 500GB variant) DDR3 cache geheugen om in de meeste korte taken de prestaties te boosten. Kwaliteitgetallen zoals de MTBF van 1,5 miljoen uur en de TBW van 150TBW zijn prima redelijk voor schijven als dit, en de garantie van 5 jaar is in dat opzicht meer dan prima.

Wat encryptie betreft haalde ik bij de 960 Pro en 960 Evo aan dat er geen ondersteuning is voor IEEE1667 / E-drive, maar daar is hier wel ondersteuning voor. Hou echter rekening met een aantal voorwaarden waaraan je systeem moet voldoen, zoals UEFI boot.

Er zijn tal van manieren om een SSD te testen en onderlinge verschillen aantonen is geen bijzonder spannende aangelegenheid. Omdat brute lees- en schrijfprestaties ook zeker niet onbelangrijk zijn, bijvoorbeeld bij het overzetten van grote hoeveelheden data naar een SSD (bijvoorbeeld bij gebruik als externe SSD) kijken we naar de bekende AS SSD en ATTO benchmarks waar je eenvoudig en snel mooie getallen tevoorschijn kan toveren wat betreft maximale snelheden. Daarbij sluiten we ook uit dat de SSD vals kan spelen met comprimeerbare data, iets wat vooral in het verdere verleden een rol speelde.

Het probleem met SSD’s is het in kaart brengen van gemeten verschillen in een praktische toepassing. Één van de eerste argument in het voordeel van SSD’s was het feit dat computers vele malen sneller opstarten met een SSD dan met een traditionele harde schijf, echter weet praktisch elke moderne SSD een systeem wel vlot te starten en is dat weinig graadmeter meer voor prestaties (wederom, in het verdere verleden een ander verhaal). Onderlinge verschillen bij dergelijk eenvoudig gebruik zijn in een directe vergelijking nog wel grofweg van elkaar te onderscheiden als we van budget SSD’s naar high-end SSD’s gaan, en van high-end SATA naar de nieuwe PCI-Express / NVMe SSDs, maar je moet wel van goede huizen komen als je aan de hand van opstart- of response snelheid echt geld durft te zetten op wat voor een klasse SSD er in een systeem zit waar je achter zit.

Toch moeten we vergelijken, dus gaan we kijken naar de schijven in een aantal scenario’s die daadwerkelijk gebruik van een schijf simuleren. AS SSD kent een drietal ‘real world’ (bewust tussen aanhalingstekens) benchmarks die we meenemen, en ook PC Mark 8 die een totaalplaatje schetst van het systeem met de bewuste SSD dient deze praktische doelstelling.

Het intensere vergelijken doen we met de complexe I/O meter applicatie. Hierin kun je zelf vele soorten tests opzetten en fine-tunen, we testen op drie onderdelen: 4K performance voor het ‘typisch’ gebruik, 2M performance voor inzicht in consistente lees- en schrijfsnelheden, en Workstation en Database tests voor de meer zakelijke doeleinden. Gezien we met o.a. PC Mark 8 en AS SSD al een redelijk beeld kunnen krijgen van de verhoudingen wat echt typisch consumentengebruik betreft richten we met I/O meter op de prestaties van het primaire geheugen van de SSD. Sommige SSD’s combineren grotere hoeveelheden tragere TLC geheugencellen met een kleinere hoeveelheid duurdere SLC cache om zo een balans te vinden tussen opslaghoeveelheid, gevoelssnelheid en betaalbaarheid, eenvoudige gebruikers zullen zo enkel de hoge snelheid ervaren. Hoewel dat een begrijpelijke en voor die typische consument slimme zet is testen we met de I/O meter setup bewust het traagste deel om te achterhalen hoe de prestaties uitpakken bij meer langdurige belasting.

‘4K performance’ bestaat uit het lezen en schrijven van kleine blokken data welke een grote factor spelen bij het snelheids ‘gevoel’ bij dagelijkse taken waar gamers en thuisgebruikers mee zitten. Deze bestaat uit een ‘4K Random Read’ test (100% read, 100% random) en een ‘4K Random Write’ test (100% write, 100% random). We testen met een Queue Depth van 1, 2, 4, 8, 16 en 32. Daarbij leggen we voor het beoordelen de nadruk bij een lage ‘Queue Depth’ of QD. QD kort uitgelegd: SSD’s presteren beter wanneer ze een flinke portie werk gelijktijdig of in één keer kunnen verwerken dan wanneer ze minder kunnen stapelen. Dat laatste is praktisch het meest relevant en weegt dan zwaar in de beoordeling, terwijl het eerste juist het mooiste is voor de marketing afdeling van de fabrikant.

‘2M performance’ bestaat uit 2MiB blokken sequentiële data en geeft zo een beeld van de structurele doorvoersnelheden (langdurig grote blokken data wegschrijven of uitlezen). Ook hier testen we dezelfde QD’s al verwacht je daar minimale verschillen tussen te zien. In de totale beoordeling weegt deze relatief licht.

Voor intensiever gebruik laten we er ook een Workstation en Database simulatie benchmark op los, waarbij de SSD flink aan het lezen- en schrijven gezet wordt om een zwaardere belasting te simuleren. Dit laatste is relevanter voor zeer intensief (hence: Workstation), zakelijk, of pro-sumer gebruik, maar voor gamers en consumenten (inclusief foto en videobewerkers) flink minder relevant. De Database test legt de nadruk op gelijktijdig gebruik door meerdere gebruikers/toepassingen en bestaat uit 8K blokken, 67% lees-acties, en 33% schrijf-acties. De Workstation test bestaat eveneens uit 8K blokken, meerendeels lees-acties, en bevat 67% random data. Hoewel alle SSD’s door dezelfde molen gaan wegen we de resultaten uiteraard zwaarder of lichter gebaseerd op de positionering (consumer, Pro, etc) van de SSD op de markt.

Let op! Gezien dit een vrij recente categorie betreft zal aan het test-proces nog worden gesleuteld. Ook zijn Iometer resultaten nooit 1:1 uitwisselbaar met die van andere reviews, daarvoor zijn te veel variabelen aanwezig.

Resultatos:

Ware het niet voor de 960 Pro en 960 Evo dan was deze Samsung 850 Evo eruit gekomen als de (nipt) snelste. Van de SATA drives is hij door de bank genomen gewoon de snellere van het stel, maar redelijkheid gebied mij daarbij te vermelden dat de prijs-per-gigabyte op moment van aanschaf ook iets hoger lag.

Zoals ik bij de 960 Pro en Evo ook aangaf is het echter lastig om in de meeste taken het verschil echt te ervaren, en die twee zetten toch flink af van de SATA gebaseerde drives in de grafieken. Op de vraag “merk je het verschil tussen een systeem waar je een Samsung 850 Evo, WD Blue of Crucial MX300 in zet?” is mijn antwoord nee; voor echt merkbare prestatieverschillen in typische dagelijkse taken zal je moeten gaan vergelijken met echte budget drives die trager NAND geheugen gebruiken en daar dan geen snellere cache op toepassen, de PC Mark benchmarks zijn daar redelijke voorstellingen van:

Waar ik in de prestatiebespreking niet geheel aan voorbij wil gaan is de RAPID mode optie. Hierbij schakelt de Samsung Magician software (een deel van) je werkgeheugen in als extra cache voor je SSD. Met die feature kan je hele mooie grafieken maken, en ook mooie getallen laten zien. Het is echter niet zonder nadelen, want naast dat je een deel van je werkgeheugen inlevert wil je liever ook geen stroomuitval hebben en daarnaast is de echte praktische winst in veel gevallen niet zo heel relevant, al gaat dat voor alle vormen van ‘nog snellere’ opslag wel op. Dus goed, het zit erin, het kan soms handig zijn, maar daar laat ik het bij en ga jullie niet vervelen met wat ik feite benchmarks van mijn werkgeheugen zouden zijn.

Iometer resultaten!

Iometer toont hetzelfde verhaal iets duidelijker. We zien de 850 Evo lijn netjes maar niet extreem boven de SATA concurrentie liggen. Vooral de lage queue depths rekenen we consumentenssd’s echter aan en daar zien we de 850 Evo wel degelijk een nette marge houden; 4K write is een beetje lood om oud ijzer, maar in de vijf anderen is het gat in elk geval zichtbaar. Zeker wanneer het zwaarder wordt zoals in de Database en Workstation simulaties toont de Samsung zich krachtiger, en opvallend is dat hij daar tot een qd van 8 de 960 Evo zelfs voor blijft.

FYI: IOmeter is een complex stukje software. Je kan met een praktisch eindeloos aantal instelmogelijkheden niet alleen tal van scenario’s simuleren, maar vooral ook jezelf hoofdpijn bezorgen of grote invloed uitoefenen op de resultaten. Wees daarom alert dat je IOmeter resultaten van één reviewer niet klakkeloos vergelijkt met die van een andere.

Omdat de Samsung 850 Evo al lange tijd op de markt is toon ik hier vermoedelijk weinig aan wat we niet al weten. Desondanks is het soms zinvol om nog altijd courante producten wat later in de levenscycle alsnog eens onder de loep te nemen, en gezien dit de meest populaire producten zijn in de SSD categorie vandaag de dag in de prijsvergelijker gaat dat toch op. Zoals geen geheim meer is de Samsung 850 Evo een zeer snelle SATA SSD, door de bank genomen iets sneller dan de middenklassers van de concurrentie, en in de regel betaal je er dan ook een paar euro meer voor. Dat is best een redelijk plaatje op de markt.

Wat prijsstelling betreft is de huidige markt met uit de hand gelopen NAND prijzen wel een beetje de wildcard, want waar ik een paar maanden terug toch noemenswaardig meer moest betalen voor een 850 Evo dan bijvoorbeeld een MX300 gaat dat nu niet meer op. Toevallig had ik op de dag dat ik dit schreef nog enkele ~250GB SSD’s nodig en betaalde ik even veel voor de 850 Evo 250GB als een WD Blue had gekost, en ook de normaliter (iets) goedkopere Crucial MX300 was net op dat moment wat duurder. Een beetje extra snelheid is dan een prima motivator om voor de 850 Evo te gaan, al mogen we niet vergeten dat de MX300 dankzij zijn afwijkende opslaggrootes per-gigabyte veelal toch een procent of 10% voordeel pakt. Je 850 Evo gebaseerde systeem is weliswaar iets sneller, maar ik denk dat als je de extra paar Gigabytes kan gebruiken dat je die toch wel zwaarder mag wegen dan de snelheidsverschillen in de meeste basis taken in je computergebruik. Daarnaast is deze 500GB variant van de 850 Evo op dit moment zo’n 10-15 euro duurder in aanschaf dan de 525GB MX300, en dat houdt de strijd toch wel spannend als je puur veel SSD opslag voor je geld wilt.

De markt is echter een fluïde gebeuren, dus sowieso blijft het zaak om de dagprijzen goed in de gaten te houden. Samsung heeft gewoon een sterke SSD in handen met de 850 Evo, en het is ook een zeer redelijk model voor tal van doeleinden, maar zo zijn er nog een paar in dezelfde klasse. Wel is het best knap dat de 850 Evo één van de oudere in die populaire middenklasse is, maar nog altijd gewoon één van de snelste is. Wat Samsung ook wel goed in de strijd gooit in de spannende “prestaties versus prijs-per-Gigabyte” discussie zijn wat secundaire zaken voor SSD’s: De directe concurrentie biedt 3 jaar garantie terwijl Samsung je 5 jaar geeft, en als iemand die regelmatig gebruik maakt van behuizingen met venster is de presentatie van de SSD zelf bij Samsung toch wel wat beter (of in elk geval breder inzetbaar) dan de anderen in de grafiek: dankzij veel zwart metaal en dankzij het ontbreken van fratsen is het een SSD die ook gezien mag worden; een paar euro erbij vergeet je denk ik sneller dan wanneer je tegen een knalblauwe SSD zit te kijken in je strakke zwarte, wit/zwarte of RGB-fest behuizing. Goedkoop als dat argument klinkt, wanneer de primaire aspecten van SSD's elkaar praktisch gezien maar weinig ontlopen gaan dat soort secundaire onderdelen des te zwaarder tellen.

Review leuk? Reacties wordt ome Foritain altijd intens warm en gelukkig van.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Terug naar boven